هوش مصنوعی: چون گل درمنه از خاک سر بر می‌آورد، به خاطر پاکیزگی و زیبایی‌اش به اوج می‌رسد.

هوش مصنوعی: از شدت ناراحتی، حالتی پیدا شده که گویی طلا از قلبم بیرون افتاده و با شدت بر سرم ضربه می‌زند.

هوش مصنوعی: به درستی گفتی که روزگارم سیاه شده، از تو چه خواسته‌ام؟ چیزی که بتوانم با آن بسوزم.

هوش مصنوعی: چرا چیزی به من می‌دهی که از آن نتوانم بهره‌برداری کنم و فقط باعث ناراحتی‌ام شود؟ من به آن نیاز ندارم.

هوش مصنوعی: من از تو انصاف و عدل می‌طلبم، نه ظلم و ستم. بایستی در دل من جایی برای انصاف وجود داشته باشد، نه جایی برای ظلم.

هوش مصنوعی: اگر تو اراده و تلاش داری، مانند مردان، باید خود را قوی و شجاع بسازی.

هوش مصنوعی: اگر امید به طلا و نقره از تو داشته باشیم، دل و جان ما دائماً در ترس و نگرانی خواهند بود.

هوش مصنوعی: چرا باید به دنبال ثروت و مال باشی، در حالی که در نهایت باید جان خود را تسلیم کنی؟

هوش مصنوعی: نقره و طلا را رها کن و خودت را حفظ کن، زیرا جان ارزش بیشتری دارد نسبت به ثروت زیاد.

هوش مصنوعی: آوازه و شهرت محمود به خاطر این است که روح او به طبیعت درویشی و معنویت دست یافته است.

هوش مصنوعی: اگر در زمینت به خودبزرگ‌بینی مشغول نبودی، مردم همیشه از او یاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی که یک پادشاه از فقر و مشکلات صحبت می‌کند، این می‌تواند باعث شود که تو نیز در مورد فقر خود شناخته شوی و مشهور گردی.

هوش مصنوعی: شاهانی که راز فقر را فهمیدند، از سایهٔ زالی (نابودکننده) پناه گرفتند.