هوش مصنوعی: روزی پیرمردی از یاران، به خاطر اعتقاد و شهرتش، در کنار محل عبادت نشسته بود.

هوش مصنوعی: یکی از پیرمردها به مسجد وارد می‌شود، او مانند زالی است که قدش به بلندای حرف "دال" می‌رسد و به شکل حرف "الف" ایستاده است.

هوش مصنوعی: به او گفته شد که در حالی که در بی‌نظمی و سختی به سر می‌بری، ادعای پاکی و بی‌گناهی می‌کنی.

هوش مصنوعی: به دلیل غرور و خودبینی که در میان اصحاب پیدا کرده‌ای، از جایی که هستی خارج شو و از پیش مکان عبادت دوری کن.

هوش مصنوعی: ای عزیز، از عشق خود بجوش و بسوز، وگرنه اگر بی‌عشق باشی، مانند زاهدهای نادان خواهی بود.

هوش مصنوعی: چشم‌پوشی از زاهدان و بهره‌گیری از آنها نادرست است، زیرا زاهد مانند آجری پخته، نارس و ناقص است.

هوش مصنوعی: از غم و درد عاشق، همانند شمعی می‌سوزد و در اثر این درد و اشک، تمام احساساتش در یک جا جمع شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر آنکه در شب همیشه گریه و درد است، در روز هم انتقام و کشتن خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی همه‌ی اندوه و آتش عشق به او تمام می‌شود، نام کسی که به خاطر محبوبش جان داده برمی‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی در پرده پنهان شده باشی، دیگر هیچ کس نمی‌تواند با تو ارتباط برقرار کند و کار تو با کسی نیست.