عطار » الهی نامه » بخش چهاردهم » (۳) حکایت آن مرد که صدقه بدرویشان می‬داد

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بزرگی گفت پر شوقست جانم</p></div>
<div class="m2"><p>که شد عمری که من دربندِ آنم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>که از من صدقهٔ برسد بدرویش</p></div>
<div class="m2"><p>که آن صدقه نبیند کس کم و بیش</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>چو رفتست این دقیقه بر زبانش</p></div>
<div class="m2"><p>چنین گفتست هاتف آن زمانش</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>که تو باید اگر صاحب یقینی</p></div>
<div class="m2"><p>که آن صدقه که بخشیدی نه بینی</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>تو همچون مُردهٔ بد می‌نمائی</p></div>
<div class="m2"><p>که خود را مُرده و زنده بلائی</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>نخواهی زندگانی گر بدانی</p></div>
<div class="m2"><p>که مردن بهترت زین زندگانی</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>اگر تو پیش دان و پیش بینی</p></div>
<div class="m2"><p>همه کم کاستی خویش بینی</p></div></div>

(۴) حکایت لقمۀ حلال

بزرگی گفت پر شوقست جانم
که شد عمری که من دربند آنم
که از من صدقه برسد بدرویش
که آن صدقه نبیند کس کم و بیش
چو رفتست این دقیقه بر زبانش
چنین گفتست هاتف آن زمانش
که تو باید اگر صاحب یقینی
که آن صدقه که بخشیدی نه بینی
تو همچون مرده بد می نمایی
که خود را مرده و زنده بلایی
نخواهی زندگانی گر بدانی
که مردن بهترت زین زندگانی
اگر تو پیش دان و پیش بینی
همه کم کاستی خویش بینی

(۲) حکایت نمرود

(۳) حکایت آن مرد که صدقه بدرویشان می‬داد

بزرگی گفت پر شوقست جانم

که شد عمری که من دربندِ آنم

که از من صدقهٔ برسد بدرویش

که آن صدقه نبیند کس کم و بیش

چو رفتست این دقیقه بر زبانش

چنین گفتست هاتف آن زمانش

که تو باید اگر صاحب یقینی

که آن صدقه که بخشیدی نه بینی

تو همچون مُردهٔ بد می‌نمائی

که خود را مُرده و زنده بلائی

نخواهی زندگانی گر بدانی

که مردن بهترت زین زندگانی

اگر تو پیش دان و پیش بینی

(۳) حکایت آن مرد که صدقه بدرویشان می‬داد

اطلاعات