هوش مصنوعی: آیا ممکن بود که در صبح زود کسی به محمود نزدیک شود و از او چیزی بخواهد؟

هوش مصنوعی: او ناله می‌کرد و راهی را جلوی خود گرفت و به داخل رفت، سپس افسار شاه را در دست گرفت.

هوش مصنوعی: کسی از شاه پرسید که ای مظلوم، در آن زمان که تو در راه بودی و هدایت می‌شدی، چه بر تو گذشت.

هوش مصنوعی: تو وقتی که رها کردی کنترل و نگهداری را، حالا چه نیازی به این کنترل داری؟

هوش مصنوعی: او می‌گوید که در گذشته، زمانی که مست بودم، کسی با یک دست کنترل مرا به دست گرفت.

هوش مصنوعی: هر موی این معصوم به نوعی نشان‌دهنده‌ٔ درد و رنج اوست و به همین دلیل بر من تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی که این همه دست را می‌بینم که در کنترل من هستند، اگر دستم اجازه بدهد، چگونه می‌توانم مانند اسبی بتازم؟

هوش مصنوعی: در میان این همه مشکل و مانع گرفتار شده‌ام و نمی‌دانم چگونه می‌توانم از این وضعیت خارج شوم.

هوش مصنوعی: وقتی کسی وارد این مسیر می‌شود، فقط مردان واقعی بهره‌مند خواهند شد. هر که در اینجا دچار درد و رنج نشود، به نتیجه‌ای نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: در این مسیر که به نظر می‌رسد پایین و ناچیز است، مانند یک شاه بی‌دست، با استفاده از تلخی و محدودیت‌ها، می‌توانند تسلط و قدرت را از آن خود کنند.

هوش مصنوعی: کسی باید بارها و بارها تجربه شکست را ببیند تا بتواند به واقعیت این موضوع پی ببرد و از افتادن خود آگاه شود.

هوش مصنوعی: شخصی که درگیر لذت‌ها و ناز و نعمت‌ها است، چطور می‌تواند از آن شرایط رهایی یابد، وقتی که درهای آزادی برای او باز است؟