هوش مصنوعی: یک تابوت را بر دوش می‌بردند و از دور آن دیوانه‌ی مست را دیدند.

هوش مصنوعی: می‌گوید: یکی از افراد از دیگری می‌پرسد این مرده که بوده است، چرا که ناگهان مرگ او را به سراغش آورده و در چنگال مرگ افتاده است.

هوش مصنوعی: به او گفتند ای مجنون، جوانی پر از شور و هیجان داشتی و مانند یک کشتی‌گیر قوی و نیرومند بودی.

هوش مصنوعی: دیوانه به آن‌ها گفت که اگرچه جوان است، اما در کشتی‌گیری مهارت دارد.

هوش مصنوعی: اما آن شخص آزاردهنده نمی‌دانست که امروز ناگهان با درد و رنجی مواجه خواهد شد که باعث تنش و استرس وی می‌شود.

هوش مصنوعی: رقیبی بسیار قدرتمند و توانمند به زمین افتاده است، او به خاطر قدرت بی‌انتها و بدون محدودیتش به این وضعیت دچار شده است.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای در خاک و خون غرق شده است که دیگر هرگز نخواهد توانست سر بلند کند و دوباره به زندگی بازگردد.

هوش مصنوعی: خوشبختانه این امکان وجود دارد که در جایی این جوانمرد را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که راه حلی برای جلوگیری از افتادن کسی نیست، پس تسلیم شدن به سرنوشت طبیعی است و باید با آن کنار آمد.

هوش مصنوعی: اگر تو در اینجا به زمین بیفتی، جانت را از دست می‌دهی، چون اگر در برخاستن ایمان نداشته باشی، به جایی نخواهی رسید.

هوش مصنوعی: به دنیای خودت خوش آمدی، اما با این کار خود را درگیر چیزهای بی‌ارزش کردی.

هوش مصنوعی: در این روستا نه چیزی به دست آوردی و نه چیزی خریدی، گویی اصلاً این روستا را ندیدی.

هوش مصنوعی: هیچ فرد عاقل و دانایی در دنیایی که بدی‌ها و مشکلات بر مردم سایه افکنده، نمی‌تواند وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: چرا روح تو به این دنیا وابسته است در حالی که این دنیا تنها یک لحظه هم دوام ندارد؟

هوش مصنوعی: اگر تو بتوانی به حقیقت وجود خود پی ببری و درکی عمیق از خود و زندگی‌ات داشته باشی، در آن صورت می‌توانی به عمق و زیبایی واقعیات جهان دست یابی. در هر کجا که باشی، با این شناخت، به جهانی جدید و معنا دار ورود می‌کنی.