هوش مصنوعی: بدون تو، حتی صد خوشحالی هم یک غم بیشتر نیست، اما در کنار تو، یک زخم هم از صد درمان بهتر است.

هوش مصنوعی: اگر از شرق تا غرب دنیا دعوتی باشد، چرا من تو را نمی‌بینم و در غم و اندوهی به سر می‌برم؟

هوش مصنوعی: اگر به خاطر عشق تو از اعماق وجودم آهی بکشم، این کار بهتر است از اینکه از دو عالم زندگی کنم.

هوش مصنوعی: من نمی‌گویم که از بدی حال تو چه می‌پرسی، حال من هر لحظه بهتر می‌شود.

هوش مصنوعی: برای عشق و محبت نیاز به گرما و تداوم است، زیرا عشق تو همچون نفتی است که از رطوبت آزاد می‌شود.

هوش مصنوعی: اشک‌های ملائکه بسیار است، اما آتش عشق و درد انسان‌ها بیشتر و شدیدتر است.

هوش مصنوعی: وقتی که دستم را از آب شستم، زلف تو که پر از حلقه و چین است، به خوبی نمایان شد.

هوش مصنوعی: چون تو برای من و رازهای درونم آشنا و نزدیک هستی، در حالی که همه موجودات دیگر برای من غریبه و نامحرم هستند.

هوش مصنوعی: اگر خوشبختی و شادی در کنار تو قرار دارد، بهتر است که دیگران تنها بخشی از غم را تجربه کنند.

هوش مصنوعی: اسب عشق تو فقط به دست تو کنترل می‌شود، زیرا سرعت رخش نیرومند، مانند رستم می‌باشد.

هوش مصنوعی: در دنیا رنگ‌های زیادی وجود دارد، اما برترین آن‌ها رنگی است که به چهره عیسی مریم نمایان است.

هوش مصنوعی: آیا تا به حال پشه‌ای را دیده‌اید که بگوید هم‌نشینی با گنبد بزرگ (آسمان) بهتر است؟

هوش مصنوعی: تو در مقام سلطنت قرار داری و ما در جایی فروتر و حقیر. عظمت تو در کنار ذلت ما یکدیگر را تکمیل می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی فرید از دل‌واپسی به ناله درآمد، هر رگ او مانند نغمه‌های چنگ به تپش و لرزه درآمد.