هوش مصنوعی: عشق به محبوب، همانند دریای آتشین است. اگر واقعاً عاشق هستی، باید بسوزی و تحمل کنی، چون این همان راهی است که باید طی کنی.

هوش مصنوعی: در جایی که شمع روشن و درخشان به یکباره شعله‌ور می‌شود، پروانه‌ای که در نزدیکی آن است، قطعاً نمی‌تواند نجات یابد و سوختن او حتمی است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به سراغ عشق بروی، باید از مسئله‌های کفر و دین گذر کنی؛ زیرا در جایی که عشق حضور دارد، دیگر جایی برای کفر و دین نخواهد بود.

هوش مصنوعی: عاشق وقتی که وارد مسیر عشق می‌شود، در ابتدای راه مانند سایه‌ای است که به حالت ضعف و خاری به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: زمانی که مدت طولانی بگذرد، سایه‌ای باقی نخواهد ماند. زیرا در دوردست، مکانی وجود دارد که خورشید در انتظار است.

هوش مصنوعی: هزاران نفر مدعی عشق شدند، اما در مسیر واقعی و حقیقی، همانند نگینی که بر روی انگشتری هست، منصور (یک شخصیت عارف) وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در درک و فهم این دریای عمیق موفق شود، در دنیا و آخرت مایه فخر و بخشایش خواهد بود.

هوش مصنوعی: در مسیر حقیقت و معنویت، تلاش و کوشش بزرگی لازم است؛ به طوری که در هر هزار سال، یک نفر قادر به دیدن و درک درست راه می‌شود.

هوش مصنوعی: تو که در این مسیر هستی، چه می‌دانی از سفر و سختی‌های آن؟ زیرا کسی که واقعاً در این راه قدم گذاشته، نخستین قدمش با چرخ‌های آسمانی مرتبط است و به عمق و عظمت سفرش آگاهی دارد.

هوش مصنوعی: عطار در این مسیر به جایی رسید که در آن برتری از جسم و جان وجود دارد و از عشق و دشمنی فراتر است.