هوش مصنوعی: گفتم غم تو را بخرم و دل را از آن خودم کنم، اما تو به من جهانی از درد و رنج فروختی.

هوش مصنوعی: فروش خود را به گونه‌ای انجام نده که با هر بار فریب و حیله‌ای که می‌زنی، از ارزش‌های خود کم کنی و با دادن وعده‌های جذاب و ناپایدار، دیگران را گمراه کنی.

هوش مصنوعی: مرا نوازش کن، زیرا بدون تو مثل سازی هستم که از هر رگم صدا و ناله برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: دارم به یاد تو ناله می‌زنم و این ناله‌ام نشان‌دهنده‌ی عمق غم و اندوهی است که در وجودم احساس می‌کنم. این غم به اندازه‌ای در جانم ریشه‌دار است که به روح و جسمم جان می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای دوست، نگذار که دل من از تو ناامید شود، چون تو خود دل‌ربایی و محبوب من هستی.

هوش مصنوعی: اگر دست حمایتی به تو بزنم، مطمئنم که این کار به تو آسیب نمی‌زند.

هوش مصنوعی: بگذار از زندگی‌ام دست بکشی، تا چه زمانی می‌خواهی سنگینی رحمتت بر دوشم باشد؟

هوش مصنوعی: به خاطر عشق، مانند شمع در حال سوختن هستم؛ تا زمانی که شعله وجودم روشن است، نشانه‌ای از من باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: عطار زمانی که از عشق بی‌خبر و گم شده باشد، به حالت محو و گم‌شده به سوی حقیقت و ظهور می‌رسد.