هوش مصنوعی: دیروز از دیر بیرون آمد کسی با دل سنگین، اما چهره‌ای پر از خنده و حالتی بسیار شتابزده.

هوش مصنوعی: مردم با شگفتی به او نگاه می‌کنند و دلشان پر از احساسات متضاد است، در حالی که در زندگی روزمره گرفتار مشکلات و چالش‌ها هستند.

هوش مصنوعی: علم به توصیف لبان او نمی‌رسد، و عقل در شرح رخسار او ناتوان است.

هوش مصنوعی: زلف او مانند انگشتانی است که هر جا در شهر دلی یا جانی را می‌گیرد و به دام می‌اندازد.

هوش مصنوعی: عاشقان هر لحظه با یاد زلف او به تازگی روح می‌گرفته‌اند و این برایشان مانند یک معما و مشکل بوده است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که به زیبایی و جذابیت زلف او معشوق نرسی، نه زندگی‌ات خوشبخت است و نه تعبیر خوبی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: همه جا، هرکجا که فرد عاقل یا دانشمندی وجود داشته باشد، نشانه‌ای از حضور او در دل آدم‌ها و در اعمالشان دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: محل عشق او فقط دل پاک است و بس. عشق او برای هر خانه‌ای مناسب نیست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از دو جهان بی‌ثمر نباشی، هرگز نمی‌توانی از عشق او بهره‌ای ببری.

هوش مصنوعی: دل عطار در عشق غرق شده و دیگر نمی‌تواند به ساحل و دیدن آن فکر کند.