هوش مصنوعی: سنگهای قیمتی زیبای دل مردم را شاد می‌کند و چهره تو مانند ماه، راهنمای ستاره‌هاست.

هوش مصنوعی: چشم تو با من کج است، مثل بازی‌ای که در آن حقیقت را باخته‌اند؛ نه اینکه تو انسان باشی و نه دیگران.

هوش مصنوعی: وقتی که به زلف تو نگاه کردم، متوجه شدم که مانند عقرب است و چهره‌ات مانند قمر در بدن کژدم جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جرئت ندارد به خاطر زیبایی و جاذبه‌های تو به تو نزدیک شود، چون اینکه موهای تو مانند دسیسه‌های عقرب است و می‌تواند آسیب برساند.

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو همچون ماه است و زیبایی‌ات بهشتی به نظر می‌رسد، اما موهای تو همچون درخت گندم است.

هوش مصنوعی: شخصی که به دنبالش هستی، کسی است که به معنای واقعی از تو دور است، اما در عین حال، از نظر روحی و احساسی همیشه در کنار تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: جهان پر از نور و روشنایی است، اما خورشید در آسمان چهارم قرار دارد.

هوش مصنوعی: تمام موجودات زنده مانند قطره‌هایی هستند، اما عشق و محبت او مانند دریای بزرگی است.

هوش مصنوعی: قطره‌ای که در دریا می‌افتد، در آنجا نه اثری از نعل (کفش) و نه نشانه‌ای از سم وجود دارد. این به این معناست که در میان گستردگی و وسعت دریا، وجود یک قطره هیچ نشانه‌ای از خود به جا نمی‌گذارد و به نوعی در مقایسه با عظمت دریا ناپدید می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در دو جهان نمی‌تواند روح و جان را به‌طور کامل درک کند، چرا که جان‌های جاودان در آنجا ناپدید شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر اندوه عشق به اندازه یک ذره از بین برود، تمام دنیا از مشرق تا مغرب پر از شادمانی و خوشحالی خواهد شد.

هوش مصنوعی: مانند انسان‌های مستی که در دنیای بسته‌ای به سر می‌برند، تو نیز به حالت مستی درآمده‌ای و هنوز در حالت رنج و ناتوانی از معرفی خود باقی هستی.

هوش مصنوعی: از خودت دور شو و از سرخوشی دست بردار، زیرا که مسیر زندگی به اندازه‌ای باریک است که می‌تواند انسان را به زحمت بیندازد.

هوش مصنوعی: این مسیر را تنها به کسانی می‌دهند که از سر تواضع، مثل خارپشت، به حالت خمیده و در خود فرورفته‌اند.

هوش مصنوعی: عطار می‌گوید که سخن و عمل انسان مانند چوب هیزم است. کلام خوب و درست مانند عود خوشبو است، در حالی که اعمال نادرست مانند هیزم بی‌ارزش و در بند است. به عبارت دیگر، سخنان و اعمال ما در کیفیت و ارزش یکدیگر تأثیر دارند.