هوش مصنوعی: من غم‌های زیادی دارم، و چه برسد به اینکه صد غم داشته باشم، زیرا هر یک از موی‌هایم به اندازه یک ماتم بزرگ است.

هوش مصنوعی: غمی نیست که آنچه برای من در گذشته و آینده پیش می‌آید، کمتر از آنچه نصیبم شده، نیست.

هوش مصنوعی: جهان به گونه‌ای نورانی و روشن است که حتی شخص نابینا نیز با وجود نداشتن دید، می‌تواند از آن بهره‌برداری کند. اگرچه ممکن است صدها عالم و دانشمند وجود داشته باشند، اما این روشنایی و آگاهی فراتر از آن‌هاست.

هوش مصنوعی: کسی در دنیا وجود دارد که دردی را بر جانم می‌نهد، اما چون این درد از اوست، برایم خوشایند و لذت‌بخش است.

هوش مصنوعی: تحمل درد و زخم او خوشایند است، اگر پس از تحمل صد زخم از او، یک درمان وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است عمرم طولانی شود، اما آنچه برای من اهمیت دارد این است که حتی اگر فقط یک لحظه زندگی کنم، با تمام وجودم از آن استفاده خواهم کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی در این لحظه با تو دست بدهد، او یکی از نسل‌های آدم است که مقام خلیفه‌زاده دارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی از آن لحظه آگاه نباشد، نشان‌دهنده‌ی بی‌احساسی اوست، حتی اگر از خانواده‌ای مانند مریم باشد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که باید از خود گذشته و نگران چیزهای بی‌معنی نباشیم، واقعیت‌ها به هم آمیخته‌اند و هیچ‌چیز به‌سادگی قابل تشخیص نیست.

هوش مصنوعی: نی که همواره لطیف و خاصیت نرم دارند، مانند شیر نیست، چرا که اگر هم شیر باشد، فقط برای کسانی که به آن دسترسی دارند مناسب است.

هوش مصنوعی: اگر فرید در این مکان حضور ندارد، در آن لحظه روحش در پردهٔ جانش همواره با اوست و همدم اوست.