هوش مصنوعی: وقتی که با دقت و زیبایی، یک خط رنگی بر روی گل‌های زیبا ایجاد می‌کنی، درست مانند حلقه‌ای است که در گوش‌های مهتاب می‌درخشد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به چهره‌ات نگاه کنی، می‌بینی که در حال تغییر و تحول است و همیشه در حال بهبود و پیشرفت هستی.

هوش مصنوعی: گفته بودی که برای به دست آوردن آزادی و رهایی از محدودیت‌ها، خود را از قید و بندها آزاد کنم تا تو بتوانی به راحتی خود را نشان دهی.

هوش مصنوعی: نوشته‌ات مانند ماه زیباست و من در اعماق ناامیدی قرار دارم. نمی‌دانم چطور می‌توانی مرا از این وضعیت نجات دهی.

هوش مصنوعی: اگر خونم را بر زمین بریزی اشکالی ندارد، اما از تو می‌خواهم که اکنون شمشیر را به دست بگیری و اقدام کنی.

هوش مصنوعی: اما زلف تو که به درازای خود بر زمین افتاده، جانم را می‌گیرد و اگر بخواهی در خون من کشتت، این عمل جان مرا می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تو با بافتن زلف هایت، مرا همیشه در حال و هوای جدیدی گرفتار می‌کنی.

هوش مصنوعی: من مثل یک دیوانه هستم که تو با زنجیر زلفت مرا به خود می‌کشی تا بیشتر از این به جنون بیفتم.

هوش مصنوعی: تو با چادر مشکین خود، عطار را در دام می‌افکنی تا او را با عطر و افسون خود به دام بیندازی.