هوش مصنوعی: چه عجیب است که کسی مثل تو را نشناسم، مگر اینکه تو جان منی که به اندازه جانم عزیز هستی.

هوش مصنوعی: ای جانم، از کجا باید دنبالت بگردم؟ هیچ‌کس هرگز نتوانسته تو را پیدا کند. می‌خواهم تو را داشته باشم، اما نمی‌توانی با کسی دیگر بنشینی و راه بروی.

هوش مصنوعی: بدن و روح از یاد تو رفته‌اند، حالا تو چه گنجی از دل و دین برای من باقی گذاشته‌ای؟ ناگهان حیران و بی‌خبر از تو هستم، حالا تو چه چیزی برای من داری؟

هوش مصنوعی: نگاه کن که چندین عاشق به خاطر عشق تو در درد و رنج به خواب رفته‌اند، اما تو هنوز از سر غیرت و محبت با آن‌ها درگیر هستی و نمی‌گذاری که آرامش یابند.

هوش مصنوعی: چه بر من می‌آوری که من به خاطر غم تو، جان خود را از دست داده‌ام. شخصی همچون من، ارزش ندارد که تو خون مرا بریزی.

هوش مصنوعی: وقتی با زلف خود دلبری و زیبایی به ما جذبه می‌زنی، چرا از ما دور می‌شوی و به میان نمی‌آیی؟

هوش مصنوعی: وقتی عطار به عشق تو هیچ اثری نیافت، به خاطر اشتیاقی که داشت، دلش را به آتش سوزان بدیع فروخت.