هوش مصنوعی: دیشب در اوج خوشی و نشئگی، در وقت سحر به فکر کسی بودم که زیبایی‌های او مرا مجذوب کرده بود.

هوش مصنوعی: دندان‌های خود را تیز کرده‌ام تا شاید بتوانم از لب او کمی شیرینی بچینم.

هوش مصنوعی: وقتی که از لب او طعمی شیرین چشیدم، به امید تجربه‌ای تازه نشستم.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر لب‌های شیرین او آتش گرفته است، زیرا بدون جان و دل نمی‌توانم به طعم شیرینی او برسم.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات، در حین عبور از جایی، به نشانه‌ی قدردانی، شکر و سپاسگزاری می‌کنم.

هوش مصنوعی: از این بوسه چه چیزی در دلم بماند، افسوس که از ظلم و ستم در درونم اندوهگینم.

هوش مصنوعی: از میان تمام تنگناها و سختی‌ها، راهی برای شیرینی و راحتی وجود دارد که به قضا و قسمت من نسبت داده شده است.

هوش مصنوعی: از وقتی که از شیرینی و زیبایی زندگی باخبر شدم، دیگر خبری از وجود خودم ندارم.

هوش مصنوعی: من در کارهایم دچار مشکل شده‌ام و دیگر نمی‌توانم کاری از پیش ببرم، چون نه پایی برای حرکت دارم و نه سر و سامانی برای تصمیم‌گیری.

هوش مصنوعی: زمانی می‌رسد که من نیز همچون نی، با خوشی و شیرینی از زندگی‌ام فارغ شوم.

هوش مصنوعی: ماه‌رویا دل عطار را به آتش کشید، اما تو این کار را نکن و به دل او نگاهی بینداز.