هوش مصنوعی: اگر از میان همه عاشقانی که وفادارند، وفاداری مانند من را دیده‌ای، پس کی چنین وفاداری را دیده‌ای؟

هوش مصنوعی: می‌دانی که در تمام عمرت جز وفا و صداقت چیزی ندیدی، اما وقتی من را دیدی، همه چیز تغییر کرد.

هوش مصنوعی: من از تو آسیب و بی‌وفایی را تجربه کردم، در حالی که تو از من فقط وفاداری و صمیمیت را دیده‌ای.

هوش مصنوعی: این درد و رنجی است که تو به من روا داشتی؛ چون چهره‌ام را دیدی، خیلی زود از کنارم گذشتی و مرا فراموش کردی.

هوش مصنوعی: تو هر لحظه از ناامیدی برگشتی، اما این کار نیکو را از کجا فهمیدی؟

هوش مصنوعی: تو از کنار من می‌گذری و من تو را از دور می‌بینم، تو در مسیر زندگی به من نگاه کردی.

هوش مصنوعی: دوست من، وقتی چشمانم را بسته به خاطر ناراحتی و غم دیده‌ای، نباید در زندگی‌ام بیگانه و دور از من باشی.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ات را مثل آفتاب نشان دادی، دل‌های زیادی به اندازه ذره‌هایی که در هوا هستند، تو را مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: عطار از دست رفت و تو دیدی که چه کار کردی و چه تجربیاتی را پشت سر گذاشتی.