هوش مصنوعی: ای کاش عشق تو درمان‌پذیر بود، یا حداقل می‌توانستم برای یک لحظه از آن فرار کنم.

هوش مصنوعی: اگر در جهان کسی مثل تو وجود داشت، دیگر غم‌های فراوان من در آرزوی دیدن تو وجود نداشتند.

هوش مصنوعی: می‌خواستم جانم را برای تو قربانی کنم، اما اگر این کار را انجام می‌دادم، جانم چیزی کم‌ارزش و بی‌اهمیت به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: عشق تو مرا از بین نبرد؛ اگر لحظه‌ای به وصال و نزدیکی‌ات دست پیدا می‌کردم، یا اگر در کنارم می‌موندی و یا اگر کمکی به من می‌کردی.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که پای دل در سختی‌ها چقدر به طول می‌انجامد؟ اگر زلفت به نرمی و لطافت نیست، همچون قیر، نمی‌توانی دل را در آن حبس کنی.

هوش مصنوعی: اگر هر کسی از می‌ای که حلاج نوشید می‌نوشید، دیگر در دنیا صدها هزار جوان و پیر بر دار می‌رفتند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که روزی به وصال هم خواهیم رسید، این وعده خیلی خوشایند است اما فقط در صورتی که تو دلپذیر باشی.

هوش مصنوعی: اگر با وصلت خود عطار را شاد کردی، نه جانش نگران شد و نه دلش در بند کسی بود.