هوش مصنوعی: ای جانا، تو دل مرا به دست آوردی و جانم را سوزاندی. خواستم از تو شکایت کنم، اما زبانم را هم سوزاندی.

هوش مصنوعی: ما در ابتدا وعده‌های زیادی برای اینکه به وصال هم برسیم دادیم، اما در پایان، مانند شمعی که در غم خاموشی خود می‌سوزد، دچار حسرت و اندوه شدم.

هوش مصنوعی: من مانند شمعی هستم که نیمی از آن سوخته و جانم در حال رفتن است، در انتظار وصالی، که تو مرا اینگونه سوزاندی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نیست که از فریاد من باخبر نیست. آگاهی نداری که چگونه به خاطر تو سوخته‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و احساساتم رنج زیادی کشیدم، اما تو هیچ توجهی به احساسات من نکردی و در نهایت این درد و رنج من بود که باعث سوختن جانم شد.

هوش مصنوعی: وقتی که پادشاه شدی، من همه چیز را فدای تو کردم و قلبم را برایت سوزاندم.

هوش مصنوعی: گفتم از درد و غم تو ناله‌ای سر میزنم، اما آن ناله در درون گلوی من سوزانده شد.

هوش مصنوعی: تو گفتی که من با تو هماهنگ می‌شوم و خود را به تو نشان می‌دهم، اما تو نداشتی و در خاموشی من را سوزاندی.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای با دل عطار همدلی کن و بیشتر از این بی‌جا آتش نزن، زیرا از شدت حرارت تو عقل و احساس من را سوزانده‌ای.