هوش مصنوعی: دیشب در صبح زود، وقتی که احساساتم نسبت به تو را فاش کردم، تو با حالتی سرشار از شور و هیجان به نزد من آمدی.

هوش مصنوعی: تو بدون دل و دین از مرز خود خارج شده‌ای و بی‌اساس و بی‌پایه به دست ناچاری دچار شده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی که از خواب شیرینم بیدارم کرد، گفت: پاشو و یک جرعه شراب بنوش.

هوش مصنوعی: من به خاطر ترس از کسانی که به من آسیب می‌زنند، وقتی خود را به می‌گساری محدود کردم، متوجه شدم که عاشق دل باخته‌ای شده‌ام.

هوش مصنوعی: زمانی که عشق مانند شرابی در دل تأثیر می‌گذارد، دل از تلاطمات و مشغله‌های دنیا رهایی یافته و همچون فردی ساده و بی‌خبر می‌شود.

هوش مصنوعی: در آن زمان که به خود پوششی از دین و اعتقادات خاصی دادم و در جمع مردان قرار گرفتم، به فردی آزاد و مستقل تبدیل شدم.

هوش مصنوعی: اکنون در میخانه‌های مغان کسی چون من در جلوی او نیامده است.

هوش مصنوعی: عطار در دریای عشق همچون نگینی درخشانی است که از چشمانش نور و روشنی می‌تابد. او در این عرصه بی‌همتا و بی‌نظیر است.