هوش مصنوعی: در مسیر تو مردانی وجود دارند که خود را پنهان کرده‌اند، بی‌جسم و بی‌جهت شده‌اند و نام و نشانی از خود بر جا نگذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: در زیر آسمان و در جایی که کسی جز آن محبوب ازلی را نمی‌شناسد، او در پرده‌ای از راز باقی مانده و در عالم، نامش به گوش کسی نرسیده است.

هوش مصنوعی: در لباسی ساده و فقیری، از کفر و نافرمانی دور شده‌ام و در سایه‌ی چهره‌ی الهی، از چشم مردم پنهان مانده‌ام.

هوش مصنوعی: مردمی وجود دارند که نه به خوبی مشخص‌اند و نه به بدی، نه در کنار خودشان هستند و نه بی‌خود. آنها نه به وجود آمده‌اند و نه از بین رفته‌اند، و در عین حال به گونه‌ای باقی مانده‌اند که حضوری واضح دارند.

هوش مصنوعی: در این جهان، پیوندی عمیق میان ما وجود دارد که فراتر از فردیت و وجودهای جداگانه‌است. ما در حالی که در مکانی خاص قرار داریم، به نوعی در جمعی از بی‌مکانی و بی‌وجودی با هم متحد شده‌ایم.

هوش مصنوعی: روح آنها به حقیقت متصل است و تمام وجودشان به قوانین و اصول دینی مربوط می‌شود. در واقع، نه تنها جانشان به حقیقت پیوند خورده، بلکه جسم آنها هم تحت تأثیر این اصول قرار دارد و هیچ‌کدام از این دو از هم جدا نیستند.

هوش مصنوعی: این متن به بیان مفهوم مراتب و گستره وجود می‌پردازد. در اینجا، دایره‌ای که سرگردان است به عدم ثبات و بی‌نظمی اشاره دارد، در حالی که نقطه‌ای که قدم محکم دارد، نماد ثبات و استقامت روح یا جان است. زندگی و وجود انسانی به هزاران شکل و اندازه می‌تواند در یک نقطه متمرکز و پایدار باشد، و این نقطه به نوعی تجلی عظمت و بلندی در عرش آسمانی است. به عبارت دیگر، در میان بی‌نظمی‌ها و چرخش‌های عالم، یک نگاه عمیق و پایدار در وجود انسان می‌تواند به فهم و درک عمیق‌تری از زندگی و حقیقت منتهی شود.

هوش مصنوعی: وقتی که حقیقت وجود خود را فراموش کرده و در وجودی ابدی غرق می‌شوم، در دریای یقین غوطه‌ور شده‌ام و در عالم شک و تردید سرگشته و گیج مانده‌ام.

هوش مصنوعی: از هر مویی در عالم گفتگوها و داستان‌های زیادی نقل شده، اما هیچ کدام به خاطر خاموشی و بی‌زبانی به نتیجه و مقصودی نرسیده‌اند.

هوش مصنوعی: تمام عقل سنگین به سفر سبک رفته، و سپس از روحی سبک وزن در بار سنگین باقی مانده است.

هوش مصنوعی: این بیت به احساساتی اشاره دارد که انسان را در برابر خطرات و امیدها قرار می‌دهد. در اینجا بیان می‌شود که با وجود ترس و امید به نجات، تنها یک مو در خط امان باقی مانده است که نمادی از نازکی و شکنندگی وضعیت است. به عبارت دیگر، در میان بی‌پایانی از دانش و اندیشه، تنها یک چیز کوچک و ظریف باقی مانده که می‌تواند سرنوشت فرد را تعیین کند.

هوش مصنوعی: دلیرانی که دچار شکست شده‌اند، هنگام سوار شدن بر مرکب‌های خود، به طور ناگهانی ناپدید شده و کنترل آن‌ها از دست‌شان خارج شده است.

هوش مصنوعی: با کوشش و اراده، دو جهان را به یک لقمه نان فروختم، و در میان خوشی و ناخوشی این دنیا، دو لقمه نان باقی مانده است.

هوش مصنوعی: کسی که از مادرش زاده نشده، هرگز نمی‌تواند در احساس فقر به اندازه تو باشد.

هوش مصنوعی: عطار در وصف قوم خاصی سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که روح و جان او در پی آن‌ها به تنگ آمده است. او احساس می‌کند که دلش در فشار و خفقان قرار دارد و به درستی به اندازه کافی درک نشده است.