هوش مصنوعی: عزیزم، من به خاطر شوق و عشقی که دارم، مثل شمعی در آتش وجود تو سوخته‌ام و سرم را در دل این جهان نهاده‌ام.

هوش مصنوعی: تو همچون خورشید درخشان و روشن هستی که از هر طرف نور می‌پاشی، و من مانند ذره‌ای کوچک در مقابلت هستم که جانم را در نزد تو قرار داده‌ام.

هوش مصنوعی: من همچون طلسم و جادو هستم، در حالی که تو در قلب من گنجی پنهان داری.

هوش مصنوعی: اگر حتی یک جواهر از آن گنج گرانبها نمایان شود، می‌بینی که من از خوشحالی سر به آسمان می‌گذارم.

هوش مصنوعی: من از درد و غم تو رنج می‌برم، اما نمی‌دانم چگونه احساسم را نسبت به این عشق بزرگ بیان کنم.

هوش مصنوعی: از چهره‌ی زیبایت دست بکش، چراکه دیگر چه تعداد اشک دارم که بر زمین ریخته‌ام.

هوش مصنوعی: عطار به خاطر عشق تو، یقین و حقیقت را به او بخشیده است، اکنون زمانی است که جان و دل خود را به وضوح نشان داده است.