هوش مصنوعی: ما در این جهان مانند کسانی هستیم که بر پاهای برهنه ای ایستاده اند، یعنی بی‌پناه و در عریانی به سر می‌بریم. جانمان از دنیا رهایی یافته و دل را به وسوسه‌ها سپرده‌ایم.

هوش مصنوعی: مردان با بصیرت و آگاه، دیگران را به سمت خود جذب می‌کنند و در مقابل، مردان بازیگوش و سرزنده در مکانی که از آن دور هستند، در خوشی و شادی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای نشسته‌ام و از مشکلات و دغدغه‌های جهان کناره گرفته‌ام، اما در برابر افرادی که از زندگی لذت می‌برند، با قدرت ایستاده‌ام.

هوش مصنوعی: در بین مستان، به قدری خطا کرده که یک مرتبه از نظر مردم دنیا افتاده است.

هوش مصنوعی: هرجا که فقرا و بی‌چاره‌ها دور هم جمع می‌شوند، ما نیز با عشق و علاقه خود را در میان آن‌ها قرار می‌دهیم.

هوش مصنوعی: ما که هستیم، برای ما کشتن جایز است. ما به دست افرادی فاسد و بی‌اصل و نسب دزدیده شده‌ایم.

هوش مصنوعی: هشدار! تا کی باید در حال جنگ با شک و ایمان باشی؟ گاهی به سوی خدا و گاهی به سوی لذت‌ها و نشئه‌ها روی می‌آوری.

هوش مصنوعی: من نه کاملاً مؤمن‌ام و نه کافر؛ در برخی لحظات به یکی متعهد می‌شوم و در لحظات دیگر به دیگری. در نهایت، به دنیای تاریک و ناشناخته‌ای پا گذاشته‌ام، جایی که از هر دو نوع اعتقاد فاصله گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر عطار دوباره به مسیر دین قدم بگذارد، باید دل داشته باشد که از هر چیزی که در دنیا وجود دارد، بی‌نیاز و ساده باشد.