هوش مصنوعی: زیبایی تو مانند نور آفتاب است و موهای تو همچون عطر خالص مشک، خوشبو و دلنشین است.

هوش مصنوعی: من چند بار برای تماشای چهره‌ات تلاش کرده‌ام، اما روشنایی و زیبایی چهره‌ات برایم کافی و کافی است.

هوش مصنوعی: چهره‌ات را به رنگی نپوشان، زیرا که زیبایی‌ات به روشنی روز است. زلف‌های تیره‌ات خود به تنهایی کافی است که تو را زیبا و جذاب نشان دهد.

هوش مصنوعی: اگر به اشتباه به دلدادگی‌ام به تو اعتراف کرده‌ام، همین که ابروهایت را با آن زلف‌های چنیک کج کرده‌ای، برایم کافی است.

هوش مصنوعی: اگر در طول زندگی‌ام خطا کرده‌ام، همین که در تمام این دوران این کار درست را انجام داده‌ام، برایم کافی است.

هوش مصنوعی: در زلف دلربا چه بر سر من بی تو می‌آید، چرا که جای تحمل و شکیبایی برای دل من به اندازه کافی است.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم آرامش داشته باشم وقتی که آن چشم نیمه‌خواب تو، خواب را از من می‌گیرد؟

هوش مصنوعی: در من آتشی برپاست که به اندازه کافی قدرت دارد تا مرا از گذشته‌ام رها کند.

هوش مصنوعی: اگر از ماهی بخواهی، برای سی روز از من انتظار بکش، که حتی یک فنجان آب خوشمزه هم کافی است.

هوش مصنوعی: تا همیشه عرق پیشانی‌ام را به خاطر زیبایی‌ات کافی است.

هوش مصنوعی: مجلس افرادی که مشتاق و جویای محبت هستند، با وجود لبان زیبا و گوارای تو، به شراب نیازی ندارد.

هوش مصنوعی: وجود من در آن مجلس به اندازه‌ی زیر و بم صدای رباب پر احساس است.

هوش مصنوعی: اگر نمکدان تو حاوی شکر باشد، دل پر از شور و شوق من به اندازه کافی سوزانده شده است.

هوش مصنوعی: دل عطار تا زمانی که زنده است، عشق تو را ویران کرده است و همین کافی است.