هوش مصنوعی: ای چهره‌ات مانند شمعی است که بر تاج زیبایی می‌درخشد و موهایت مانند جادوئی است که دل‌های بی‌قرار را مجذوب خود می‌کند.

هوش مصنوعی: زلف زیبای تو همچون معجزه‌ای است که دل‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و تو را در نظر بزرگ‌زادگان و محترمان به اوج می‌رساند.

هوش مصنوعی: از زیبایی چهره‌ات، خورشید و ماه به خجالت افتاده‌اند و روشنایی‌شان را از تو می‌گیرند.

هوش مصنوعی: در برابر زیبایی تو، بزرگان و شاهزادگان به احترام و نیکی به زمین افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی تو با زیبایی و کمال خود ظاهر می‌شوی، دیگران احساس ضعف و نقص در انتخاب‌هایشان می‌کنند.

هوش مصنوعی: اندکی از غم تو برایم دلپذیرتر است از حضور واقعی کسانی که تنها به دلداری دادن مشغولند.

هوش مصنوعی: همهٔ کسانی که در کار خود ماهر هستند، در شیوهٔ بی‌نظیر تو سرگردان و بی‌هدف مانده‌اند.

هوش مصنوعی: در مسیر تو، نام و شهرت و عیب و ننگ، از عیب وجود کسانی که مشهور و نامدار هستند، کنار گذاشته می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم‌های پرخماران به خاطر زیبایی نرگس تو و احساسی که از آن می‌گیرند، پر از شراب و مستی هستند.

هوش مصنوعی: اگر جانت تحت تأثیر魅力 موهایش قرار گیرد، بر جانت تیراندازی نکنند.

هوش مصنوعی: تو که به جان دوستان آسیب می‌زنی، دوستان واقعی چه باید بکنند؟

هوش مصنوعی: به من کمی توجه کن، حتی اگر خواستاران زیادی داشته باشی.

هوش مصنوعی: چرا باید کسانی که به وصال تو امید دارند، ناامید شوند؟

هوش مصنوعی: در محل زندگی، یک بار به دور هم جمع شویم تا دل‌های شکسته و رنج‌کشیده آرامش پیدا کنند.

هوش مصنوعی: عطار به خاطر یک گل عشق تو، مانند بلبل در بهار شاد و خوشحال می‌شود.