هوش مصنوعی: هر چیزی که به آن دل ببندیم و وابسته شویم، می‌تواند ما را به نوعی از شرک و دوری از حقیقت سوق دهد.

هوش مصنوعی: اگر بر اسبی سوار شویم، حالتی خواهیم داشت که مانند دو نفر پیاده‌ای هستیم که بر زمین قدم می‌زنند.

هوش مصنوعی: اگر صد عمر هم بگذرانیم، اما در این مدت هیچ کلامی از حقیقت و محبت نگفته باشیم، بی‌فایده و بی‌معنا است.

هوش مصنوعی: مست بودن و داشتن غرور کار سختی است، اما جای نگرانی نیست که ما در حال لذت بردن از نوشیدنی هستیم.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه سر ما از کینه و دشمنی باقی نماند، بهتر است که خود را از این مشکلات رها کنیم.

هوش مصنوعی: هر بار که از محل و زادگاه خود دور می‌شویم، متوجه می‌شویم که باید از انسان به وجود آمده باشیم.

هوش مصنوعی: زمانی که در نور آفتاب قرار داشته باشیم، باید مانند سایه‌ای که در کنار ماست، به وضوح و روشنی بر روی خودمان تمرکز کنیم و در زندگی‌مان ثابت قدم و ایستاده باشیم.

هوش مصنوعی: بهتر است که مانند عطار، در این قفس زندگی (دنیا) با سادگی و بی‌خبری از خودمان و از هستی‌مان باشیم.