هوش مصنوعی: ما در غم تو، حتی به شادی هم نگاه نمی‌کنیم و در عشق تو، به هیچ‌یک از عالم‌ها توجهی نداریم.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند آتش است که ما را می‌سوزاند و این سوزش به ما یا روح ما آسیب نمی‌زند. ما حتی اگر جان ما را بگیرد، دوباره به آن عشق نگاه نمی‌کنیم و دل برنمی‌گردانیم.

هوش مصنوعی: هر کاری که انسان‌ها در دنیا انجام دادند و هنوز هم انجام می‌دهند، اگرچه ارزشمند است، اما ما به آن‌ها نگاه نمی‌کنیم.

هوش مصنوعی: اگر در تلاش برای جلب توجه تو، به خود آسیب برسانیم، برای ما مهم نیست که در این مسیر چه سودی یا چه زیانی ممکن است متحمل شویم.

هوش مصنوعی: اگر همه ذرات جهان به مانند ما شوند، حتی یک ذره از وجود ما را به وضوح نمی‌توانیم ببینیم.

هوش مصنوعی: اسرار و حقایق تو فراتر از زمان و مکان است، پس ما تا ابد به این دنیای مادی و محدود نگاه نخواهیم کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که ما به این باور رسیده‌ایم که تو، ریشه و منبع هر چیزی هستی، دیگر در سایهٔ یقین، به گمان و تردید نگاه نخواهیم کرد.

هوش مصنوعی: در مسیر تو با قدرت و شجاعت حرکت می‌کنیم و هرگز به زین و اسب خود نگاه نمی‌کنیم.

هوش مصنوعی: وقتی عطار از ما فاصله گرفت، ما هم دیگر به او نگاه نمی‌کنیم.