غزل شمارهٔ ۶
گر سیر نشد تو را دل از ما
یک لحظه مباش غافل از ما
در آتش دل بسر همی گرد
مانندهٔ مرغ بسمل از ما
تر میگردان به خون دیده
هر روز هزار منزل از ما
چون ابر بهار میگری زار
تا خاک ز خون کنی گل از ما
آخر به چه میل همچو خامان
گه گاه بگیردت دل از ما
یا در غم ما تمام پیوند
یا رشتهٔ عشق بگسل از ما
مگریز ز ما اگرچه نامد
جز رنج و بلات حاصل از ما
کز هر رنجی گشاده گردد
صد گنج طلسم مشکل از ما
عطار در این مقام چون است
دیوانهٔ عشق و عاقل از ما
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۶ به خوانش فاطمه زندی
غزل شمارهٔ ۶ به خوانش فرید حامد
غزل شمارهٔ ۶ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1390/10/01 09:01
فرهاد اشتری
در مصرع نخست بیت چهارم بجای ابر بهاری، ابر بهار صحیح است.
1390/10/01 09:01
فرهاد اشتری
در مصرع نخست بیت هشتم بجای هر رنجی، هر رنج صحیح است.
1397/05/23 19:07
نادر..
یا در غم ما تمام پیوند
یا رشتهٔ عشق بگسل از ما..
1402/03/13 22:06
Ali Salehi
سلام به همه دوست داران شعر و ادب . من علی صالحی مولف جدید کتاب ها هستم .در کتاب های آقای سعیدی نفیسی بعضی غزلیات وجود ندارد . و این امر باعث به شک افتادم من شده است . ممنون از دیدگاه تون