هوش مصنوعی: جانم به آتش عشق تو در آتش می‌سوزد، اکنون که به زمین افتاده‌ام، چرا همچنان به من جفا می‌کنی و آزارم می‌دهی؟

هوش مصنوعی: من در مسیر تو قرار گرفته‌ام و منتظر بوی تو هستم، زیرا امیدوارم که مرا در آغوش بگیری و نوازش کنی.

هوش مصنوعی: اما می‌ترسم که اگر مرا بیندازی، تا ابد نتوانم دوباره برخیزم.

هوش مصنوعی: من در حالی که در شرایط سخت و ناتوانی قرار دارم، به سراغ تو آمده‌ام تا برای مشکلاتم راه‌حلی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که به عشق تو مانند پروانه‌ای به دور شمع تو چرخیدم، مثل شمعی که می‌سوزد، چند بار مرا بسوزان.

هوش مصنوعی: هرچند که جانم به آسانی در خطر نمی‌افتد، اما مانند پروانه‌ای آماده‌ام تا جان را درراه عشق فدای تو کنم.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم که تو تمام وجودم باشی، و این احساس نباید ما را به هم نزدیک کند.

هوش مصنوعی: من مانند شمعی هستم که باید یکبار روشن شود، تا چه زمانی باید به خاطر ابهت و سرافرازی‌ام شرمنده باشم؟

هوش مصنوعی: دیشب در نیمه‌های شب، در خواب شیرینم، به ملاقاتت آمدم و در تنهایی‌ام با هم لحظه‌جات دلنشینی را گذراندیم.

هوش مصنوعی: صبح با ناز و غمزه‌ات، شروعی جدید برای غم‌انگیزی من بود و در پی از هم گسستن ارتباط‌مان، دل را به درد آوردی.

هوش مصنوعی: وقتی فرید از جانب تو آواز سر می‌دهد، دل من می‌خواهد که تو هم به من نزدیک‌تر شوی و در این راستا هم‌نوازی کنی.