هوش مصنوعی: تا وقتی که به عشق تو پا گذاشتیم، عقل را کنار گذاشتیم و تصمیمات خود را بدون تفکر قبول کردیم.

هوش مصنوعی: زمانی که نفس ما به شدت به عشق مشغول شد، پردهٔ وجود را کنار زدیم.

هوش مصنوعی: درک کردیم که در این دنیا حقیقت چیست و از دنیای مادی فاصله گرفتیم.

هوش مصنوعی: وقتی عشق وارد شد و جان ما را شاداب و سرمست کرد، ما نیز در حالت مستی به سراغ جام جمشید رفتیم.

هوش مصنوعی: با نوشیدن شراب شادی از زیبایی ساقی، جان ما پر از خوشی شد و غم‌هایمان را فراموش کردیم.

هوش مصنوعی: دل خود را مثل می‌نوشیدگان به حالتی سرمستی و خرابی درآوردیم، از آنچه هست و آنچه نیست، جدا شدیم.

هوش مصنوعی: در میان ویرانی و ناامیدی، مانند عطار از کمال و غنای زندگی به راحتی بهره‌مند شدیم.