هوش مصنوعی: ما خود را به عشق او سپردیم و با این کار، مشکلات و چالش‌های بسیاری را به وجود آوردیم.

هوش مصنوعی: دل وقتی در چنگال عشق گرفتار شد، ما تن را رها کردیم و به عمق آن عشق رفتیم.

هوش مصنوعی: در پی عشق او آن‌قدر رنج و اندوه به دل چشیدیم که اشک‌هایمان با خاک زمین ترکیب شده است.

هوش مصنوعی: ما با احترام و ارادت، خاک پای او را به نوک انگشتان چشم می‌مالیدیم و گاهی نیز آن را مقداری پراکنده می‌کردیم.

هوش مصنوعی: از زمانی که کسی سراغ ما نیامد و به ما توجه نکرد، تمامی غم‌ها و ناراحتی‌ها را بر دوش خود کشیدیم و در گِل و خاک معطل شدیم.

هوش مصنوعی: با اینکه ما هوشیارترین و باهوش‌ترین هستیم، اما در دامش گرفتار شده‌ایم.

هوش مصنوعی: مانند عطاری که به خاطر محبت و شوق به او، چهره‌اش را با جانش زیبا می‌کند، ما نیز به عشق او، به شوق و زیبایی او توجه داریم.