هوش مصنوعی: ما آنقدر در عشق و اشتیاق به این در، داغ و دل‌شکسته شدیم که دل‌مان سخت به درد آمده و مانند خون در وجودمان می‌جوشد.

هوش مصنوعی: در مسیر او ما با افراد خوب و بد مدارا کردیم و در غمش هم با گریه و هم با سکوت سوختیم.

هوش مصنوعی: عشق او نتوانست به سوز و شعله ما افزوده کند، هرچند ما هر لحظه بیشتر و بیشتر در آتش اشتیاق خود سوختیم.

هوش مصنوعی: به خاطر نبودن او راهی برای رفتن نداریم و بدون او نمی‌توانیم صبر کنیم. در نتیجه، دچار اضطراب شده‌ایم و این اضطراب ما را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: وقتی آتش عشق از محبوب در دل من شعله‌ور شد، مانند عود که در آتش بسوزد، جانم نیز سوخت.

هوش مصنوعی: وقتی از معشوق طعم شیرینی را چشیدیم، دل‌مان مانند چوب عود از این طعم سوخت و به شدت احساس شادی و عشق کردیم.

هوش مصنوعی: وقتی که دل و جان در این راه به هم پیوند خورده‌اند، ما به خاطر عشق به معشوق دلمان آتش گرفته است.

هوش مصنوعی: برای سی سال در فکر و خیال بوده‌ایم و حالا هم سی سال دیگر در حال رنج و مشقت هستیم.

هوش مصنوعی: در نهایت، وقتی که زیبایی چهره‌اش مانند شعله شمع درخشید، ما نیز همچون پروانه‌ای به دور آن سوختیم و فریب زیبایی‌اش را خوردیم.

هوش مصنوعی: زمانی که خود را به آتش عشق سپردیم، به‌طور کامل خود را در درون شعله‌ها انداختیم تا به‌طور کلی در آتش بسوزیم.

هوش مصنوعی: خواهی به من نشان دهی چهره‌ات را یا نخواهی، ما به عشق زیبایی‌ات دل باخته‌ایم.

هوش مصنوعی: زمانی که به یک مقدار کم ارزش قائل نبودیم، در نهایت تمام آرزوهامان و امیدهایمان به باد رفت.

هوش مصنوعی: زمانی که قلم عطار در اینجا شکسته شد، ما به حالت غیرعادی در آمدیم و تمام نوشته‌هایمان را از بین بردیم.