هوش مصنوعی: ما برای عشق تو جان خود را فدای تو کرده‌ایم و همچنان دست خود را به سوی دنیا دراز کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: بسیاری از اشک‌ها را به خاطر تو ریخته‌ایم و در دل، غم و عشق تو را تجربه کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما در غم تو، آتش‌های زیادی از دل خود بر افراشته‌ایم که شعله‌های آن به اندازه‌ای بزرگ است که از زمین تا آسمان را فراگرفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که دل از وابستگی‌های مادی و دنیایی جدا کردیم، خود را از محدودیت‌های جسم و مکان آزاد کردیم.

هوش مصنوعی: دل سنگین و غمگینی را در سفر عشق به همراه داریم که در یک لحظه تمام عشق و احساساتمان را گسسته‌ایم.

هوش مصنوعی: وقتی که به چهره آن معشوق نگاه کردیم، خود را فدای او کرده‌ایم و جان خود را به پایش ریخته‌ایم.

هوش مصنوعی: تمام تلاش‌ها و کوشش‌هایی که در طول صد سال انجام داده‌ایم، در یک لحظه به دلیستان بخشیده‌ایم.

هوش مصنوعی: زمانی که از مسیرهای خوب و بد خارج شدیم، دل‌مان را از سنگینی مشکلات و چالش‌های دیگران رها کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: زمانی که دل عطار به عشق آکنده شد، همچون دریایی از جواهرات گشت که از زبان ما جاری شده است.