هوش مصنوعی: به سراغ قلب من بیا تا روح من مانند پروانه به دور تو بچرخد و خود را فدای تو کند.

هوش مصنوعی: زمانی که دیگر از وجود من هیچ نشانه‌ای باقی نماند، نمی‌دانم که در آن حال چه احساسی خواهم داشت.

هوش مصنوعی: در برابر وجودی این‌چنین بزرگ و شگفت‌انگیز چطور می‌توانم خود را حفظ کنم؟ در همه حال، به خودم ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: چه کسی است که برای تماشای زیبایی تو، جان خود را فدای شمع وجودت کند و از تو محبت بگیرد؟

هوش مصنوعی: من به قدری اشک می‌ریزم که بتوانم در روز قیامت آتش را فرو نشانم.

هوش مصنوعی: من تنها و با روحی ناتوان هستم و عشقی در قلبم دارم که اندازه‌ای فراتر از دو جهان دارد.

هوش مصنوعی: حالتی در من پیش آمده که زندگی‌ام به شدت تحت فشار است و به شدت تمایل دارم که جانم به تو وصل شود و در تو گم گردد.

هوش مصنوعی: اگر تمام وجودم را هم محدود کنی، هرگز رویت را از من نخواهی گرفت.

هوش مصنوعی: مانند عطار، سرمست و با جان در دست، در مقابل تو این دعای «انکاد» را می‌خوانم.