هوش مصنوعی: من از آغاز کارم بی‌خبرم و نمی‌دانم به کجا می‌رسم، اما از حسم می‌دانم که ادامه‌اش چه خواهد شد.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای از شراب عشق یار نوشیده‌ام که دیگر راهی به بیرون از میکده نمی‌شناسم.

هوش مصنوعی: در جایی که من قرار دارم، هیچ نشانی از وجود یا اثر چیزی را نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: اگر هزاران سال اول و آخر هم به پایان برسد، از جایگاه خود آگاه نیستم و نمی‌توانم از آن بگذرم.

هوش مصنوعی: جز در بی‌راهگی چیزی نمی‌بینم و در مورد بی‌خصوصیتی چیزی نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای هستم که به دلیل پرواز کردن دچار سردرگمی شده‌ام و دیگر نمی‌دانم کجا هستم و چگونه باید برگردم.

هوش مصنوعی: حالتی که من دارم را هیچ‌کس نمی‌داند، بنابراین اگر من هم چیزی نمی‌دانم، معذور هستم.

هوش مصنوعی: دل من از دانستن پر شده و نمی‌دانم تا کی می‌خواهم به دانستن ادامه دهم، اما در حقیقت نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: چون اساس وجود به هیچ وابسته است، برای من هیچ قاعده‌ای معتبر نیست.

هوش مصنوعی: من حرکات و جنبش‌های مختلفی را می‌بینم، اما نمی‌توانم حرکت یک موجود زنده را درک کنم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که موجودی وجود دارد که همه موجودات از آن سرچشمه می‌گیرند و به لطف آن، زندگی و حرکت دارند. اما نویسنده به این موضوع اشاره می‌کند که اطلاعات و دانش او در این زمینه محدود است و از درک کامل این حقیقت ناتوان است.

هوش مصنوعی: من با دیگران چه کنم وقتی خودم را گم کرده‌ام و نمی‌دانم کجا قرار دارم؟

هوش مصنوعی: با وجود اینکه فرید به مقام پستی رسیده، اما نمی‌توانم بگویم که این مکان از آن بالاتر است.