هوش مصنوعی: دیشب شخصی از دوستان بی‌قید و آزاد من به خانه‌ام آمد و با بوسه‌ای بر لبی که به سختی می‌توانستم بازش کنم، مرا در آغوش گرفت.

هوش مصنوعی: لب لعل ترک من، شبیه به آب حیات خضر است. وقتی که لب هایش را بر لب من گذاشت، به او گفتم که تو هم مانند خضر برای من زندگی‌بخش هستی.

هوش مصنوعی: وقتی بوسه‌ای از معشوقم گرفتم، به شدت مجذوب او شدم و چون زیبایی‌اش را دیدم، به شکرانه این احساس عمیق، شایستگی او را نیز درک کردم.

هوش مصنوعی: من در میان این جمع که اشک می‌ریزد حضور یافتم، مانند شمعی که در برابر نگاه معشوق نازکش روشن شده است.

هوش مصنوعی: من وقتی که طعم آن شیرینی دل‌نواز را چشیدم، از روی کمال لطف او این خیال به سرم زد که شاید به من پادشاهی جهان داده شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه او به من آسیب‌های زیادی زده، ولی من بعد از این هم اگرچه بار دیگر به من ظلم کند، از وفاداری‌ام به او کم نمی‌شود.