هوش مصنوعی: بدون تو آرامش ندارم، چون هر آنچه که در این دنیا دارم به خاطر توست. وقتی تو در کنارم نیستی، از همه چیز بیزارم.

هوش مصنوعی: مانند شمعی می‌سوزم، مانند ابری می‌بارم و همچون دریا می‌جوشم. نمی‌دانم کارم به کجا خواهد رسید.

هوش مصنوعی: یا اینکه برای همیشه از هجر تو به زمین بیفتم، یا اینکه تنها یک قطره از جام وصالت را به دست آورم.

هوش مصنوعی: اگر به من نزدیک شوی، هر چیزی از تو را با جان و دل می‌پذیرم، حتی اگر دوری و جدایی باشد.

هوش مصنوعی: من آن کسی نیستم که از بودن با تو خوشحال باشم یا از ترس جدایی‌ات غمگین.

هوش مصنوعی: هر چه در ارتباط با دوری و نزدیکی به توست، به دست خود توست. هر آنچه را که بخواهیم، به ما بده. آنچه شایسته من است، این است که آنچه را نمی‌خواهم کنار بگذارم.

هوش مصنوعی: وجود من در مرکزیتی قرار دارد که تمام کائنات به دور آن می‌چرخند. من همچون یک پرگار، همیشه به دور آن نقطه می‌چرخم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه خیلی دور و بر این نقطه چرخیدم و درگیر آن شدم، وقتی آن نقطه را می‌بینم، تمام تصوراتم را از دست می‌دهم.

هوش مصنوعی: وقتی که هیچ تصوری از من باقی نماند، من نیز بی‌خبر از خودم باقی ماندم. از آن لحظه، حتی کمی از عطار را نیز نمی‌شناسم.