هوش مصنوعی: اگر عشقت را به اندازه جانم دوست ندارم، پس به زیبایی‌های بی‌اعتباری تو هم اعتقادی ندارم.

هوش مصنوعی: وقتی تو می‌گویی که از عشق من خجالت می‌کشی، من می‌دانم که من معشوق تو هستم و تو چنین احساسی نداری.

هوش مصنوعی: اگر زندگی‌ام تحت تأثیر عشق تو قرار گیرد و غم عشق تو در وجودم جاری شود، از من کاری برنمی‌آید.

هوش مصنوعی: تو به من گفتی که در من نگاه نکن، زیرا من خوبی‌هایی دارم اما از نظر وفا و عهد به تو نازک-hearted هستم.

هوش مصنوعی: من گیج و سردرگم هستم و از آنچه دستور می‌دهد پیروی نمی‌کنم، به همین خاطر نه می‌دانم چه چیزی خوب است و چه چیزی بد.

هوش مصنوعی: وقتی که خودم به جان خود آسیب رساندم، چرا باید عذاب و هزینه‌اش را بر خودم تحمل کنم؟

هوش مصنوعی: اکنون به خاطر اشتباهی که خودم مرتکب شدم، در درد و رنج گرفتار شدم و نمی‌توانم برای آن چاره‌ای پیدا کنم.

هوش مصنوعی: هر کسی از تو بوسه‌ای بگیرد، من که بیچاره‌ام آخر کسی را ندارم که جانم را برایش بگذارم.

هوش مصنوعی: به عطار یک بوسه بدون هیچ شیء قیمتی بده، چون که من پول دارم اما نه به اندازه‌ای که بخواهم.