هوش مصنوعی: غم تو را به هزاران جان حس کرده‌ام و شادی زندگی جاودانه را برایت آرزو کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دیدم که هر قلبی که شاد و خوشحال است، عاشق یک ذره از غم توست.

هوش مصنوعی: تمام شب که در برابر در تو ایستاده بودم، عشق و محبت همچون آفتابی در دل داشتم و به تو احترام می‌گذاشتم.

هوش مصنوعی: در طی روز، مانند سایه‌ای در کنار من بود و من به او گفتم که کجا می‌روی.

هوش مصنوعی: یک ذره از تصویر تو را که نور خورشید کل جهان است، به زبان آوردم.

هوش مصنوعی: وقتی شروع به توصیف لبان تو کردم، داستانی شیرین و زیبا را روایت کردم.

هوش مصنوعی: وقتی نتوانستم آنچه را که در نظر داشتم به درستی بیان کنم، به او ظلم کردم و از آن دهان سخن گفتم.

هوش مصنوعی: به خاطر این موضوع، من همیشه درباره تو به دقت و با ظرافت صحبت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ماه رویا هنوز تنها یک رشته مو است و هر چه در حین وصال آن گفتم، فراموش شده است.

هوش مصنوعی: من به تو گفته بودم که هنوز هم بی‌تو سردرگم هستم، ولی این حرف را تا به حال به کسی نگفته‌ام.

هوش مصنوعی: تو گفتی که از دل نمی‌گویی، اما راست گفتی چون من از جانم سخن می‌گویم.

هوش مصنوعی: اگر تو در کنارم نباشی، حرف‌ها و احساساتم بی‌معنا می‌شود. حتی اگر بخواهم از این موضوع بگویم، به نظر می‌رسد که این فقط زبانی بی‌محتوا است.

هوش مصنوعی: می‌خواستم کمی از نزدیکی و همراهی‌ات را تجربه کنم و برای همین این حرف را به طور آزمایشی زدم.

هوش مصنوعی: هر چقدر هم که داستان‌ها و روایت‌های مختلفی از تو تعریف کرده باشم، هیچ‌کدام تاثیر و نفوذی در تو ندارد.

هوش مصنوعی: هرچه در مورد دل عطار گفتم، به خاطر نشانه‌ای است که از او دارم.