هوش مصنوعی: از عشق تو چنان شاداب و سرخوشم که دیگر نمی‌دانم وجود دارم یا نه.

هوش مصنوعی: زمانی که شعله‌های عشق به وجودم وارد شد، در دل خود احساس تنگی و اضطراب کردم و از خودم فرار کردم.

هوش مصنوعی: در نهایت، من وجود ندارم و هیچ چیز نیستم. به همین دلیل، عقل و هوشی ندارم و فقط در حال سرمستی هستم.

هوش مصنوعی: بسیار بارها درباره خودم حرف زده‌ام که در مسیر عشق، اندکی از این عشق را چشیدم و از خودم جدا شدم.

هوش مصنوعی: شرم من ناشی از خودم است و بدون وجودم، به جایی پرواز کردم و به دوستی ملحق شدم.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، ای ساقی! زودتر بگذار تا دردی که دارم را بیان کنم، زیرا به خاطر یک درد دیگر توبه‌ام را شکستم.

هوش مصنوعی: دوباره در مکانی که مشروبات الکلی سرو می‌شود، در را باز کردم و کمربند را دور کمرم بستم.

هوش مصنوعی: هرکاری که در طول عمرم انجام دادم، اکنون تنها حسرتی در دستانم باقی مانده است.

هوش مصنوعی: من از ترک عطار صحبت کردم و بدون او با چشمانی پر از اشک در گوشه‌ای نشستم.