هوش مصنوعی: ای تو که از همه برتر و پیش‌تازتری، و خود را از همه دیده‌ام و به خودم نزدیک‌ترم.

هوش مصنوعی: در دل طبیعت و در میان عناصر زندگی، وجود تو به‌گونه‌ای است که حتی عقل و دانش هم در تلاشند تا تو را توصیف کنند، اما در این مسیر به چالش کشیده می‌شوند و در میان درد و رنج انسانی غرق می‌شوند.

هوش مصنوعی: در دنیای عشق، عاشقان برای راه تو حاضرند قربانی شوند و دست از جان بشویند.

هوش مصنوعی: هر بار که عاشقان تو بدون یاد تو صحبت می‌کنند، کلامشان تلخ و گزنده می‌شود.

هوش مصنوعی: در وی که از نادانی و ناتوانی خود صحبت کرد، آن سخن به هیچ وجه نشانه‌ای از معرفت او نیست.

هوش مصنوعی: در هر دو دنیا به خاطر شرمندگی تو، چهره‌ام سیاه است و من درویش هستم.

هوش مصنوعی: اگر فقر جایگاه عاشقان است، به عشق بگرای و از داشتن خود نگران مباش.

هوش مصنوعی: اگر عشق تو را به عدم برساند، دیگر حکومت و قدرتی در دنیا نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: عطار با عشق او به کمال خود برس و از این دل شکسته رهایی یاب.