گنجور

غزل شمارهٔ ۴۱۵

آفتاب عاشقان روی تو بس
قبلهٔ سرگشتگان کوی تو بس
ترکتاز هر دو عالم را به حکم
یک گره از زلف هندوی تو بس
آب حیوان را برای قوت جان
یک شکر از درج لولوی تو بس
جملهٔ عشاق را سرمایه‌ها
طاق آوردن ز ابروی تو بس
صد سپاه عقل پیش اندیش را
یک خدنگ از جزع جادوی تو بس
شیرمردان را شکار آموختن
از خیال چشم آهوی تو بس
آنکه او بر باد خواهد داد دل
یک وزیدن بادش از سوی تو بس
در ره تاریک زلفت عقل را
روشنی یک ذره از روی تو بس
درگذشتم از سر هر دو جهان
زانکه ما را یک سر موی تو بس
گر ز عطارت بدی دیدی بپوش
عذر خواهش روی نیکوی تو بس

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آفتاب عاشقان روی تو بس
قبلهٔ سرگشتگان کوی تو بس
هوش مصنوعی: خورشید عشق‌ورزان، چهره‌ات به اندازه‌ای روشن و تابناک است که برای گمشدگان در راه تو، به عنوان راهنما و نشانه‌ای از حقیقت و هدایت عمل می‌کند.
ترکتاز هر دو عالم را به حکم
یک گره از زلف هندوی تو بس
هوش مصنوعی: تو به قدری زیبا و جذاب هستی که می‌توانی با یک گره از موهایت، هر چیزی را در دنیا تحت کنترل خود بگیری.
آب حیوان را برای قوت جان
یک شکر از درج لولوی تو بس
هوش مصنوعی: آب حیوانات برای زنده ماندن به اندازه یک قند از زحمت و تلاش تو کافی است.
جملهٔ عشاق را سرمایه‌ها
طاق آوردن ز ابروی تو بس
هوش مصنوعی: تمام عشق‌ورزان زیر بار سنگینی سرمایه‌ها و دارایی‌ها شکست خورده‌اند، اما زیبایی ابروی تو کافی است تا همه این تلاش‌ها را بی‌معنا کند.
صد سپاه عقل پیش اندیش را
یک خدنگ از جزع جادوی تو بس
هوش مصنوعی: صدها گروه و ارتش از اندیشه و عقل نمی‌توانند با یک تیر جادویی تو مقابله کنند.
شیرمردان را شکار آموختن
از خیال چشم آهوی تو بس
هوش مصنوعی: شیرمردان را به شکار چیزی که از تصور چشمان زیبای تو ناشی می‌شود، آموزش دادند.
آنکه او بر باد خواهد داد دل
یک وزیدن بادش از سوی تو بس
هوش مصنوعی: کسی که با وزش باد دل را تحت تأثیر قرار می‌دهد، آن باد از سمت تو می‌وزد.
در ره تاریک زلفت عقل را
روشنی یک ذره از روی تو بس
هوش مصنوعی: در مسیر تاریک زلف‌های تو، فقط یک نشانه کوچک از زیبایی‌ات، می‌تواند عقل و درک مرا روشن کند.
درگذشتم از سر هر دو جهان
زانکه ما را یک سر موی تو بس
هوش مصنوعی: من از هر دو دنیا گذشته‌ام، زیرا وجود یک تار موی تو برای من کافی است.
گر ز عطارت بدی دیدی بپوش
عذر خواهش روی نیکوی تو بس
هوش مصنوعی: اگر از عطر تو بویی ناپسند به مشام کسی رسید، عذرخواهی کن و زیبایی و خوبی خود را پنهان نکن.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۴۱۵ به خوانش عندلیب