هوش مصنوعی: من به آخرین حد خود رسیده‌ام، ای معشوق! به من نگاهی بینداز. می‌بینم نزدیک است که مانند خاک از بین بروم. فقط کمی به من توجه کن.

هوش مصنوعی: بسیاری از چیزها را از دست داده‌ام و نه دنیا و نه دین توانسته‌اند مرا راضی کنند. با نگاهی به اوضاع و احوال خود، متوجه می‌شوم که گیج و آشفته‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی دور از توام، هیچ چیز از کارهایم را نمی‌بینم. به صورت درمانی من نگاه نکن.

هوش مصنوعی: من آبروی خود را به خاطر تو مانند خاکی ارزان می‌فروشم. به آن بی‌اعتنایی کن و به من نگاه کن.

هوش مصنوعی: اگر برایت مایه‌ی شرم است که به من نگاه کنی، پس از دور مرا با چشم پوشیده مشاهده کن.

هوش مصنوعی: یوسف‌چهره، وقتی که از تو دور شدم، احساس می‌کنم که در چاه و زندان محبوس هستم و به وضعیت خودم فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: بی‌زلف تو، مانند یک دیوانه، در بیابان سرگردان و بی‌هدف شده‌ام. فقط به من نگاه کن.

هوش مصنوعی: وقتی به جز تو به هیچ‌کس و هیچ‌چیز دیگری نگاه نمی‌کنم، و در این دنیا فقط تو را می‌بینم، امیدوارم تو هم به من نگاه کنی و بر من نظر داشته باشی، ای عشق من.

هوش مصنوعی: عشق به تو باعث شد عطار در دریای جدایی غرق شود، به این موضوع دقت کن.