فکر میکنم در بیت اول "ای در میان جانم و جان از تو بی خبر" صحیح تر باشه البته من در دیوانی که دارم اینجوری دیدم

در بیت اول که میفرماید:
ای در درون جانم و جان از تو بی خبر
وز تو جهان پر است و جهان از تو بی خبر
در کتابی که حقیر دارم بشکل زیر چاپ شده که فکر میکنم صحیح تر باشه:
ای در میان جانم و جان از تو بی‌خبر
از تو جهان پر است و جهان از تو بی‌خبر
استاد ارجمند جناب شجریان هم در آلبوم جان جان به این شکل قرآئت فرمودند.

منهو با هردو حاشیه نویسی انجام شده موافقم

آقامون نامجو هم میگه " اس در میان حان "

مهرزاد، روش نفرمودید آقاتون !!!دقیقا چه میفرمایند!!!

به نظر من صورت صحیح بیت اول اینجور باید باشه : ای در میان جانی و جان از تو بیخبر. ..... و نباید بگیم جانم. چرا ؟ ؟. چون در بقیه ابیات هیچ کدوم ضمیر "من یا شناسه هاش" رو استفاده نکرده در ضمن چون جمله حالت منادا داره پس شناسه هم مخاطب باشه بهتره.
و گذشته از اینا شعر عطار و بطور کلی شعر کلاسیک بوطیقای کلی گویی داره و شاعر نماینده ی قشر خاصی از جمعیته که با گفتن جانم بقیه رو از صحنه خارج میکنه. علاوه بر این در ادب عرفانی بطور کلی هیچ جا شاعر خودشو حساب نمیکنه که بگه جانم.

نقش تو در خیال و خیال از تو بی نصیب----- نام تو بر زبان و زبان از تو بی خبر
بیتی که اتش به جان می زند. همانا این بیت دریای اتش است که ریزم به کام خویش.

این غزل با صدای استاد شجریان عزیز در آلبوم جانِ جان بسیار شنیدنی و لذت بخش والبته قابل تامل هست

آقاشون شجریان هم می فرمان:
ای در "میان" جان...
در آلبوم ِ "جان ِ جان" ساخته‌ی مرحوم "محمدرضا لطفی"

منتقد گرامی
به نظر میرسد آقاهای برخی حاشیه نویسان ( شجریان& نامجو) تفاوت مانایی درون و میان را نمی دانند

البتە درمیان حاشیەهای ذکرشدە، یک موردرا فراموش کردەاند کە زنویسند:
در مصراع :" جویندگان جوهر دریای کُنە تو"
واژەی گوهر صحیح‌تر است.

سلام
تمام ابیات و کلمات شعر کاملا درست می باشد. در ضمن بیت؛
ای در درون جانم و جان از تو بی خبر
کلمه «درون» درست می باشد و کلمه ««یان» نادرست می باشد.
درون جان منظورش درون باطن انسان میباشد که وسعتش بی نهایت میباشد ولی میان جان از حدود و محدود بودن ‌ٔ بین دو چیز میباشد که هر چه هم فاصله داشته باشد باز هنوز تعریف شده و محدود است.
ما عالم درون داریم اما عالم میان نداریم.
عالم بیرون ، هر آنچه در بیرون هست می باشد اما عالم درون ، عالم باطن و عالم اندیشه وعالم عقل را شامل می شود و بیکران و بی نهایت است.
عالم درون انسان از عالم بیرون انسان وسیعتر و بزرگ‌تر می باشد.
در ضمن اگر استاد شجریان و دیگر هنرمندان در آوازشان [ ای در میان حانم و جان ....] خوانده اند دلیلش برای همانگی و لطافت های ساز و نوا و هورمنی آهنگ هست که بعضی از کلمات را تغییر می دهند و آین برای دیگر اشعار شعرا توسط هنرمندان خواننده بارها و بارها اتفاق افتاده
امیدوارم توضیحاتم مفید و موثر واقع شده باشد.
‌ ضمن دوستان میتوانید در یوتیپ شرح این شعر توحیدی عطار را که توسط دکتر ابراهیمی دینانی استاد فلسفله تماشا کنید و استفاده ارزشمندی بهره ببرید.
التماس دعا

اولین اجرای این اثر توسط استاد شجریان در سال 1356 و در جشن هنر توس بوده است. آلبوم جان جان هم دقیقا از روی همین اجرا ضبط شده است. آقایان پشنگ و بیژن کامکار به همراه آقای افشارنیا همنوازان استاد محمدرضا لطفی بوده اند. گنجور عزیز امکان درج این مطلب را در قسمت موسیقی و آهنگ نمیدهد. لذا این یادداشت را اینجا درج کردم. موفق باشید

استاد شجریان سه گاه بینظیری از این شعر خوانده‌اند. چقدر خوشبختیم که به زبان فارسی تکلم میکنیم. چقدر خوشبختیم که عطار و مولانا و حافظ و سعدی داریم.

چه زیبا عشقِ به خدا را به قلم در آورده.
جویندگان جوهر دریای کُنه تو
در وادی یقین و گمان از تو بی خبر
اینجاست که گوییم آدمی نمی تواند به کُنه ذات خدا پی پی ببرد، بلکه از تجلیات اوست که پی به قدرت مطلق می بریم.

به نوع ادای کسانی مانند نامجو بهتر آن است توجه نشود چرا که دقتی که کسی مانند حضرت استاد شجریان در انتخاب و بیان کردن شعر داشت، امثال نامجو ندارد.
شچریان به مشورت با بزرگانی چون سایه و م.سرشک، در نحوۀ بیان بیت ها و کلمات هم وسواس داشتند. برای نمونه به بیان کلمۀ ابد در همین آلبوم دقت کنید. زمان تا ابد، حتما زمان کشداری است. در روخوانی طبیعی از این شعر، ابد تنها به عنوان یک کلمه تلفظ می شود، اما در متن موسیقی و آواز شجریان، چنان کلمۀ ابد کشیده می شود که درازای تا آن زمان و مشقتهای مترتب بر آن را به شنونده گوشزد می کند.
البته بدون تعصب عرض می کنم نشانیدن اسم شجریان در کنار نامحو و مقایسۀ آن دو از حیث موسیقی، نا به جاست. در مقایسه باید که وجه مشترکی باشد که در میان این دو مطلقاً نیست.

چققققققدر این شعر زیباست پرمعنا وچه دلنشین این غزل حضرت عطار.... 

چون بی‌خبر بود مگس از پَرّ جبرئیل

از تو خبر دهند و چنان از تو بی‌خبر

شرح و بیان تو چه کنم؟ زان‌که تا ابد

شرح از تو عاجز است و بیان از تو بی‌خبر، 

این شعر وغزل استاد شجریان به همراهی گروه کامکارها واستاد لطفی اجراکردند هرچه گوش کنی مشتاق ترمیشوی برای شنیدن💚💚💚🙏🙏

حضرت عطار به سبب عرفان عملی به شهود رسیده است. آنچه در این غزل زیبا بیان می کند نتیجه کشف و شهودی است که به آفاق و انفس دارد.