هوش مصنوعی: ای عشق، تو رازهای بزرگ و عمیق را فاش می‌کنی و آرزوی تو روح را به چالش می‌کشد.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند دریای آتشین است و غم تو مانند ابری پر از خون و تند به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در تابش نور خورشید چهره تو، مانند خورشید در آسمان می‌درخشد و اعمال تو چون ذراتی درخشان هستند.

هوش مصنوعی: هر مویی از زلف تو می‌تواند دل هزاران دین‌دار را به تصرف درآورد.

هوش مصنوعی: زمانی که زلف‌های تو مانند برف در ناز برافراشته می‌شود، صد لباس عابدان به زنجیر تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: هر جا که صحبت از زیبایی و موهای تو به میان بیاید، دیگر فرقی نمی‌کند که صحبت از عقاید دینی باشد یا دنیاوی، یا حتی مقام و قدرت؛ همه چیز تحت تأثیر آن زیبایی قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی تو به زیبایی خود نشستی، یک تحول بزرگ و حیرت‌انگیز به یکباره به وجود آمد.

هوش مصنوعی: من اکنون به خاطر وصل تو به خود می بالم و افتخار می کنم، اما در واقع، تنها به دیوار و پشت دستم تکیه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: هر روز برای عشق تو فعالیت و تلاش جدیدی را آغاز می‌کنم، که این کار و عشق برایم بسیار پرمعنا و ارزشمند است.

هوش مصنوعی: دستی به نشانه ناهنجاری در فراق تو بردار، چرا که مانند بادی که دور از تو می‌وزد، به سادگی از دست خواهد رفت.