هوش مصنوعی: دیشب معشوقه‌ام با حالتی مست و هوشیار به سراغم آمد، و از سر تا پا به او اعتراف و انکار وجود داشت.

هوش مصنوعی: در این حالت، نه کسی عاقل است و نه دیوانه؛ نه در حال بیداری می‌توان او را شناخت و نه در خواب. او در وضعیتی قرار دارد که فراتر از این دو حالت است.

هوش مصنوعی: در یک لحظه، آسمان از جهات مختلف می‌چرخید و به خاطر چرخش او، به دور خودش می‌چرخید.

هوش مصنوعی: او به هر طرفی که می‌رفت، از هر بخشی از وجودش شکل‌های مختلف و متنوعی را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: مانند بارانی که از هر رشته موی زلف او به خاطر عاشقان می‌ریزد، او را تصور کن.

هوش مصنوعی: در زمانی که شک و تردید بر دین و ایمان حاکم بود، زمانی بود که به آسانی می‌توانستند قدرت و سلطنت را در اختیار بگیرند.

هوش مصنوعی: روزی شیرینی و خوشی در زندگی وجود داشت، اما زمانی نیز بود که زیبایی‌ها و گل‌های زندگی زیر سایه‌ی مشکلات و دردها مخفی می‌شدند.

هوش مصنوعی: در یک زمان، آرامش با درد ترکیب می‌شد و در زمان دیگری، نور از آتش به وجود می‌آمد.

هوش مصنوعی: مانند بوقلمون که در هر لحظه رنگی متفاوت به خود می‌گیرد، اما در نهایت همه رنگ‌ها را به صورت یکجا دارد.

هوش مصنوعی: تمام تضادها و تفاوت‌ها در یکجا گرد هم آمده‌اند و همه رنگ‌ها در یک زمان وجود دارند.

هوش مصنوعی: زمان همواره مانند مکان ثابت است، اما نه به این شکل و نه به آن شکل قابل مشاهده نیست.

هوش مصنوعی: دو چیز متضاد در یک زمان و مکان به هم نزدیک بودند، اما در عین حال از هم دور و جدا نیز بودند.

هوش مصنوعی: اگر به دلایلی به مصرف این نوشیدنی می‌پردازی که برآمده از افکار بیهوده است، پس بهتر است که بنوشی؛ در غیر این صورت، بهتر است که عقل و فکر خود را به کار بیندازی.

هوش مصنوعی: اگر با اندیشه و عقل خود به دور این دنیا بچرخانی، در نهایت به مکانی می‌رسی که در آن به پرستش بت‌ها پرداخته می‌شود و خود را به زنجیر وابستگی‌ها می‌افکنی.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌اش را دیدم، گفتم چه چیزی است که من هرگز مانند تو را ندیدم، یا همچون تو معشوقی ندیدم.

هوش مصنوعی: جوابم داد که من از قدرت و نیروی خود مانند پرنده‌ای هستم که بر فراز دریا پرواز می‌کند و دو جهان زیر پای من هستند.

هوش مصنوعی: به طور کلی، جانم در او و در عشق او گم شده است و اگر بگویم که این کار کفر است، دیگر راهی برای بیان احساساتم نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم تمام آنچه را که در زندگی دیده‌ام بیان کنم، حتی یک موی سر هم به اندازه آن نمی‌شود که بگویم.

هوش مصنوعی: اگر زبان من وجود نداشت، چه می‌شد؟ درست است که نابینایان نمی‌توانند به خوبی رازها را بگویند.

هوش مصنوعی: زبان موسی به خاطر آتش سوخت، چون می‌خواست زبانش را به درستی و به احترام نگه‌دارد.

هوش مصنوعی: اگر چیزی در کلام بیان نشود، پس گفتن آن در اشعار بی‌معنا خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر در هر روز صد بار هم بمیرم، باز هم نمی‌دانم که این معنی چیست، مانند عطار.