هوش مصنوعی: وقتی خط تو با رنگ شبرنگی نمایان شد، از فاصله‌های دور هم آشوب و هیاهو به وجود آمد.

هوش مصنوعی: وقتی که دل‌تنگی تو به شکلی عادی و رایج تبدیل نشده است، آن وقت شیرینی جان از کجا می‌تواند در دل تو ظاهر شود؟

هوش مصنوعی: وقتی در برابر خورشید قرار می‌گیری، مانند ذره‌ای به نظر می‌رسی و از سنگین‌وزنی عقل، چیزی به وجود نمی‌آید.

هوش مصنوعی: در فصل سرد، چهره‌ات را مانند گل زیبا نشان بده تا بلبل خوش‌آواز بتواند سرود خود را بسراید.

هوش مصنوعی: چشم زیبای تو همچنان روشنی و سرزندگی را به من می‌بخشد، اما آیا این سرزندگی تا کجا ادامه خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: بدون تو مدت طولانی صبر کردم و حالا صبرم دارد کم‌کم تمام می‌شود و ناتوانی در من ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: من به زودی بر افرازمی درخشش رنگارنگ تو، تا اینکه در نهایت، رنگ یکنواختی نمایان شود.

هوش مصنوعی: من دچار غم و غصه‌ای هستم، ای هندوی من، به من محبت کن و مرا از جدایی‌های تلخ دور نگه‌دار که بر چهره‌ام افسردگی نمایان شده است.

هوش مصنوعی: اگر عطار به خاک تو بیفتد، نور خورشید در درگاه تو نمایان می‌شود و با شکوهی خاص ظاهر خواهد شد.