گنجور

غزل شمارهٔ ۳۴۷

برق عشق از آتش و از خون جهد
چون به جان و دل رسد بیچون جهد
دل کسی دارد که در جانش ز عشق
هر زمانی برق دیگرگون جهد
کشتی‌ام بر آب دریا هست و من
منتظر تا باد دریا چون جهد
گر نباشد باد سخت از پیش و پس
بو که این کشتی‌م با هامون جهد
کشتی‌یی هرگز ازین دریای ژرف
هیچ‌کس را جست تا اکنون جهد‌‌؟!
کی بود آخر که بادی در رسد
در خم آن طرهٔ میگون جهد
بوی زلف او به جان ما رسد
دل ز دست صد بلا بیرون جهد
خون عشقش هر شبی زان می‌خورم
تا رگم در عشق روز‌افزون جهد
چون رگ عشق تو دارم خون بیار
تا در‌آشامم که از رگ خون جهد
گر کند عطار از زلفش رسن
از میان چنبر گردون جهد

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

برق عشق از آتش و از خون جهد
چون به جان و دل رسد بیچون جهد
هوش مصنوعی: وقتی عشق همچون برقی از آتش و خون در جان و دل انسان رخ نماید، باید تلاش کرد تا به آن دست یافت، به شرطی که بدون هیچ شکی تمایل به آن داشته باشیم.
دل کسی دارد که در جانش ز عشق
هر زمانی برق دیگرگون جهد
هوش مصنوعی: دل شخصی سرشار از عشق است که هر لحظه در وجودش احساس و هیجان جدیدی ظهور می‌کند.
کشتی‌ام بر آب دریا هست و من
منتظر تا باد دریا چون جهد
هوش مصنوعی: کشتی من در دریا است و من در انتظارم تا باد دریا به حرکت درآید.
گر نباشد باد سخت از پیش و پس
بو که این کشتی‌م با هامون جهد
هوش مصنوعی: اگر بادی سخت از جلو و عقب نباشد، بدان که این کشتی من با سختی به جلو می‌رود.
کشتی‌یی هرگز ازین دریای ژرف
هیچ‌کس را جست تا اکنون جهد‌‌؟!
هوش مصنوعی: آیا کسی تاکنون تلاشی برای نجات از این دریای عمیق کرده است؟
کی بود آخر که بادی در رسد
در خم آن طرهٔ میگون جهد
هوش مصنوعی: کیست که در راز و رمز زیبایی آن موهای خوش رنگ و لطیف، نسیمی بوزد و لطافت را بیشتر کند؟
بوی زلف او به جان ما رسد
دل ز دست صد بلا بیرون جهد
هوش مصنوعی: عطر زلف او به جان ما می‌رسد و دل ما از میان هزاران درد و مشکل رهایی می‌یابد.
خون عشقش هر شبی زان می‌خورم
تا رگم در عشق روز‌افزون جهد
هوش مصنوعی: هر شب از پیوند عشق او، درد و رنجی را متحمل می‌شوم تا بتوانم در عشق او روز به روز تلاش بیشتری کنم و محبتش را در وجود خود احساس کنم.
چون رگ عشق تو دارم خون بیار
تا در‌آشامم که از رگ خون جهد
هوش مصنوعی: من به عشق تو ارتباط عمیق و نزدیکی دارم، پس برایم از محبت و احساساتت بیفزا تا بتوانم از این عشق سیراب شوم، زیرا این عشق در وجود من جریان دارد.
گر کند عطار از زلفش رسن
از میان چنبر گردون جهد
هوش مصنوعی: اگر عطار بخواهد، می‌تواند از زلف محبوبش ریسمانی بسازد و با آن از حلقه گردون عبور کند.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۳۴۷ به خوانش عندلیب