هوش مصنوعی: موهای تو که باعث فریب و آشفتگی دنیا شده است، جانم را ربوده و جای آن را گرفته است.

هوش مصنوعی: هر دلی که از عشق تو آگاه شد، جان‌های زیادی برایش بی‌قیمت و بدون ارزش می‌شود.

هوش مصنوعی: آن کسی که در عشق تو جان و زندگی را نداشته باشد، دلش مرده است.

هوش مصنوعی: گفتم که دل خود را شکسته کنم، زیرا از دستان دل خود ضررهای زیادی متحمل شده‌ام.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، حسی در دستانم ایجاد شد، همچنان که غم تو در دل من حضور داشت و مرا تحت تاثیر قرار داده بود.

هوش مصنوعی: اگر من قلب و احساساتم را به تو سپردم، دل بخاطر غم تو چگونه می‌تواند آرامش داشته باشد؟

هوش مصنوعی: گفتم که چهره تو را ببینم، اما خودت نشان بده که چه کسی در تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: هیچ مکانی وجود ندارد که غم به آنجا نرسد و گریبانگیرش نشود.

هوش مصنوعی: تو پرسیدی که بدون تو حال من چگونه است، خودت بهتر از هر کسی می‌دانی که بدون تو چگونه می‌توان زندگی کرد.

هوش مصنوعی: از زمانی که تو را دیدم، تمام درد و غم‌هایم به یک لحظه خلاصه شد و احساس کردم که سال‌ها غم در دلم جمع شده است.

هوش مصنوعی: عطار بر زمین درگاه تو نشسته است تا به خاطر عشق جانش را فدای تو کند.