هوش مصنوعی: دل به تماشا و ستایش زیبایی آن شمع عالم می‌پردازد و تن خود را مانند پروانه‌ای به آتش عشق و شوق می‌سپارد.

هوش مصنوعی: اگر شور و شوق عشقش در دنیا بیداد کند، دل از شادی و اشتیاقش خود را در میان همه چیز می‌اندازد.

هوش مصنوعی: زلف او باعث می‌شود که صد توبه در یک لحظه شکسته شود، و چشم او قادر است که در یک زمان صد نفر را به دام بیندازد.

هوش مصنوعی: موهای سیاهش همچون قابی افراشته در آسمان جلوه‌گری می‌کند و دانه‌های شیرینش شور و هیجان را در دنیا پراکنده می‌سازد.

هوش مصنوعی: بر کسانی که در آسمان زندگی می‌کنند، زمین به صورت زیبا و درخشان پیام آورده است، زیرا چهره‌ی او نور و شور و هیاهویی در آسمان به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: هر کسی که نام آن شکر را بر زبان بیاورد، همیشه از شیرینی آن بی‌نصیب نخواهد ماند و طعم تلخی و تیزی را تجربه نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: مرا از عشق و محبت یار خود رها کرده و به فکر جدایی افتاده‌ام؛ حالا که او از من فاصله گرفته، نمی‌دانم چگونه باید با این درد کنار بیایم.

هوش مصنوعی: مانند دفی که در گوش او آوایی دل‌نشین دارد، من نیز به او نزدیک شدم، اما در عین حال، هر رگ از بدنم مانند چنگی ناله‌سر می‌دهد و در اندوه و فریاد است.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات به خودم می‌گویم که از وجود تو یقین دارم، اما این یقین باعث می‌شود که عطار در اشتباه بیفتد.