هوش مصنوعی: وقتی آن زلف دلبر به دور سرش حلقه می‌زند، هزاران فتنه و آشوب در دنیا به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر طعم تلخ پسته تو به شکر بچسبد، هزاران شور و هیاهو در سرزمین شکر به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی که او با ناز و اشاره خود مردم را به سمت خود می‌خواند، خونشان را به خاطر جاذبه‌اش بر آستان در می‌ریزد.

هوش مصنوعی: زمانی که جشن ساخت مجسمه‌های بت را برپا کردند، ماه مانند یک خاتم در گوشه آسمان قرار گرفت و درخشید، گویی خاتم نقره‌ای نیز در میان آنها وجود دارد.

هوش مصنوعی: دیروز جمعی از مردم به من آسیب زدند و با زبانِ طعنه و کنایه درباره‌ام سخن گفتند، به طوری که باقی‌مانده‌ی صحبت‌هایشان مثل طنز و شوخی در دهان دیگران افتاد.

هوش مصنوعی: ای معشوق، زیبایی زلف تو به قدری است که زمین از بهت آن به تماشا ایستاد و حتی سایه‌ات بر سر خورشید آسمان افتاده است.

هوش مصنوعی: اگر شبی به دیدن تو بیایم، جانم را فدای عشق تو می‌کنم، چون دلم به شدت در آتش عشق تو می‌سوزد.

هوش مصنوعی: دل من را به دست آوردی و اگر عطار دوباره برگردد، مانند این است که پس از پرتاب تیر به در، کمان را رها کند.