هوش مصنوعی: ما در حال شادی و مستی خود هستیم، اما دیگران که هشیارند، نمی‌توانند این حالت را فهمیده و درک کنند. آنها حتی نمی‌دانند که چه روشی در این کار وجود دارد.

هوش مصنوعی: در مکان‌های عبادی، افرادی که فقط به ظاهر و رفتارهای مذهبی توجه دارند، از درد و رنج دل‌های غمگین و آلوده به گناه خبر ندارند.

هوش مصنوعی: کسانی که در پس تصورات و اوهام خود باقی مانده‌اند، از شرایط و واقعیت‌های عمیق زندگی و اسرار آن آگاهی ندارند.

هوش مصنوعی: دوستانی که شب را با جدایی از یاران خود نگذرانیدند، درد و غم شبانه من را در absence از یار نمی‌فهمند.

هوش مصنوعی: زمانی که یارم در کنارم نیست، به دیوار نگاه می‌کنم تا مدعیان نتوانند از پشت دیوار متوجه حال من شوند.

هوش مصنوعی: بلبل که می‌خواند و غنچه که برای بهار و گل‌ها دل‌تنگ است، جز گل و باغ نمی‌شناسند و نمی‌دانند.

هوش مصنوعی: کسانی که به این درد و رنج گرفتار نشده‌اند، نمی‌دانند چگونه انتظارات و آلام دل خسته‌ی عطار را تسکین دهند.